สุดยอดข้อมูลสำหรับเตรียมตัวสมัคร แอร์โฮสเตส สจ๊วต และ UPDATE ! ข่าวงานสายการบินที่กำลังเปิดรับสมัคร 
www.theskyspirit.com

สุดยอดข้อมูลสำหรับเตรียมตัวสมัคร แอร์โฮสเตส สจ๊วต และ UPDATE ! ข่าวงานสายการบินที่กำลังเปิดรับสมัครล่าสุด พร้อมขั้นตอนการคัดเลือกและ Tips & Tricks เทคนิคง่ายๆ ขั้นตอนสมัครเป็นลูกเรือ ( Flight Attendant) สายการบินต่างๆทั่วโลก

Community คนร่วมฝัน “ ฉันแน่ๆ แอร์-สจ๊วต” Club แหล่งพบปะเพื่อนฝูงหัวใจติดปีกเหมือนกัน และ Blog เพื่อเขียนเก็บเกี่ยวเรื่องราวสู่ฟากฟ้า ของเรา

Sky webboard แลกเปลี่ยนความรู้ ความคิดเห็น ในการเตรียมตัวสมัครเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน และกิจกรรม สนุกๆเพื่อประมินความพร้อมในการสมัครเป็น Flight Attendant (แอร์โฮสเตส – สจ๊วต ) คลิก www.theskyspirit.com (The Sky Spirit)

พนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน, แอร์โฮสเตส, สจ๊วต, ลูกเรือ, แอร์, งานสายการบิน, ข้อมูลสมัคร แอร์โฮสเตส สจ๊วต, ขั้นตอนการคัดเลือกพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน, Flight attendant , cabin crew, Thai cabin crew, Thai Air hostess, Air hostess, Thai Steward, Steward, Air Steward, Stewardess , tips & tricks.
 
 ------------------------------------------------------

ตะกายฟ้า...

ใครจะรู้บ้างว่าการสมัครแอร์-สจ๊วต มันช่างยากเย็นนักหนา บางคนสมัครกันมากกว่า 5 ครั้ง บางราย 8-10 (อันนี้เป็น จำนวนครั้งมาตรฐาน) ถ้าแบบกัดไม่ปล่อย อาจมากถึง 20 ครั้ง …ท้ายที่สุดก็แหวกฟ้าคว้าชุดแอร์มาใส่จนได้

บางคนสมัครครั้ง สองครั้งแรก แล้วเข้าวินเลย ก็มีอยู่บ้าง แต่เรียกว่าต้องมีดีในตัวมากกว่าคนอื่นๆหน่อย เพราะรู้ๆกันอยู่ว่าการแข่งขันมันสูงขนาดไหน ไม่ใช่แค่ภาษาดี ท่วงที เก๋ เท่านั้น มันเฉือนกันตั้งแต่ใบสมัครแล้ว นอกจากนี้ยังต้องมีดีกรีอื่นเพิ่มด้วย เช่น ภาษาที่สาม โดยเฉพาะภาษาจีน และสุดท้ายต้องพกดวงมาด้วย...เห็นไหมคะว่าเป็นการสมัครงานแบบต้องใช้องค์รวมจริงๆ

เอาเป็นว่าจากการที่ถามไถ่ The Stars ทั้งหลายมาแล้ว ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ต้องบักอึด กัดไม่ปล่อยค่ะ ต้องไม่มีคำว่า “ท้อ” ในพจนานุกรมการสมัครงานของคุณ ไม่งั้นคงต้องกินแห้วตลอดกาล นอกจากนั้นแล้วการศึกษาหาข้อมูลเกี่ยวกับอาชีพและการสมัครงานด้านนี้รวมถึงข้อมูลสายการบินที่เรากำลังสมัครก็ต้องปฎิบัติอยู่อย่างสม่ำเสมอ

อยากรู้ละเอียด ลองอ่านหนังสือ “ฉันแน่ๆ แอร์-สจ๊วต”….. เพิ่มเติม

เอาล่ะ ใครอ่านตรงนี้เริ่มเหนื่อยแล้วยกมือขึ้น!!!

ดีมากที่ยังไม่กล้ายก...อ่านเรื่องราวต่อไปนี้ซะก่อนแล้วจะรู้ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า...

ณ.กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น โอชิน กำลังขะมักเขม้น กับการเตรียมสวยไปสมัครเป็นแอร์โฮสเตส เธอจำไม่ได้แล้วว่าครั้งนี้เป็นการสมัครครั้งที่เท่าไหร่ รู้แต่ว่าจะโอชินไปอย่างนี้จนกว่าจะ สายการบินใดสายการบินนึงจะรับ…. ฮา ฮา ฮา

เรื่องจริงต่อไปนี้ คงขำไม่ออกเป็นแน่แท้ ….

ในสังคมญี่ปุ่นที่ผู้ชายยังเป็นช้างเท้าหน้าอยู่นั้น ผู้หญิงคงทำได้แต่เพียงเสริฟ ชากาแฟ ปัดหยักใย่ตามมุมโต๊ะ CEO ชายเท่านั้น…ดังนี้อาชีพ แอร์โฮสเตส นี้ถือว่าเป็นสุดยอดงานของสาวๆคิตตี้ เค้าเชียวหละ

ด้วยภาพสาวลากกระเป๋า เดินคอระหงกันที่ Airport มันคงเปรียบเทียบกันไม่ได้เลยกับการชงกาแฟให้ท่านโชกุนทั้งหลายตามออฟฟิศ...สาวญี่ปุ่นจำนวนมาก ถึงโคตรมากที่ต่างหันหน้าเข้าสู่วงการชาวฟ้า แล้วนึกดูว่าการเข่งขันนั้นมันจะขับเคี่ยวกันขนาดไหน สิ่งที่ตามมาก็คือธุรกิจต่อเนื่องต่างๆที่จะเป็นตัวช่วยผลักดันให้สาวๆเหลานั้นติด top form ในการสมัครและสัมภาษณ์

หากจะถามว่าทำไมถึงอยากมาทำงานอยู่บนฟ้า???

หลายๆคำตอบนั้นต่างมีจุดเริ่มต้นเช่นเดียวกันคือ มันเป็นความใฝ่ฝัน สำหรับอิโตะ (นามสมมติ ..จะสมมติทำไมเนี่ย!!!) หลังจากจบจากมหาวิทยาลัย เธอก็ใช้เวลาในการเรียนภาษาทั้ง ที่นิวซีแลนด์ ออสเตรเลีย และเรียนภาษาฝรั่งเศสเมืองน้ำหอมด้วย

“ ฉันอยากเป็นแอร์เพราะได้รับประสบการณ์ดีๆมาก่อน เมือเดินทางไปต่างประเทศนี่คือสิ่งที่ทำให้ฉันอยากช่วยเหลือและมอบความรู้สึกดีๆนี้ให้กับคนอื่นเช่นเดียวกัน…ถ้าเป็นไปได้”

ช้าก่อน..ไม่ทันออกสตารท์ ก็แทบจะต้อง STOP …เพราะอะไรหนะเหรอ? เมื่อครั้งที่Singapore Airlines มาคัดเลือกแอร์ที่ญี่ปุ่น รับไปตั้ง 20 คน ผู้สมัครแค่ 2500 คนเท่านั้น…เป็นไงหละ…ได้แต่อึ้ง อึ้ง กิมกี่…ลองขยับไปดูอีกสักสายการบินนึง สายการบินแห่งชาติของญี่ปุ่น All Nippon Airways ถ้าเปิดรับแต่ละครั้ง จำนวนคนสมัครนั้นมากกว่า…… สองหมื่น เจ้าค่ะ…ไม่ต้องขยี้ตา คุณยังมีความสามารถในการมองเห็นเท่าเดิม.. สองหมื่น up จ๊ะจำนวนผู้สมัคร

"ถ้าจะให้เปรียบเทียบ...การได้เป็นแอร์ มันเหมือนกับการถูกหวยเลยหละ" อิโตะพ้อ

ปีที่แล้วเธอลงสนามมาแล้วกว่าสิบสายการบิน แต่ก็ไม่เคยทำแจ็กพ๊อตแตก ตอนนี้เลยทำงานพาร์ทไทม์ไปก่อน ลักษณะงานก่อนไม่ต่างจาการเป็นแอร์เท่าไหร่ เพียงแค่เปลี่ยนจากเครื่องบินมาเป็นรถไฟไปก่อน … Narita Express ที่วิ่งระหว่างโตเกียวไปยังสนามบินนาริตะ

ที่สาวๆเลือกทำงานนี้ก็เพราะจะได้โชว์ให้สายการบินเห็นว่ามีประสบการณ์ด้านงานบริการมาก่อน แต่งานที่ทำอยู่ก็ไม่พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้องหรอกนะ ตอนนี้ก็ยังต้องอาศัยอยู่กับพ่อแม่….แหม …แต่อย่าเพิ่งคิดว่า upgrade มาทำงานบนฟ้าแล้วจะมั่งจะมีนะจ๊ะ…เพราะเป็นแอร์บางสายการบินรายได้ก็ไม่ได้มากกว่างานออฟฟิศทั่วไปในญี่ปุ่นหรอกจ๊ะ

…แต่ยังไงก็ตามโอชินก็ยังจะสู้ต่อไป…

อิโตะไม่ได้ย่อท้อเลยแม้แต่น้อย เธอจะลองสมัครการบินไทยต่อ…อิโตะบอกว่า “เราจะได้รายได้เทียบกับมาตรฐานการครองชีพในเมืองไทย เธอบอกว่า “ฉันก็กังวลอยู่หน่อยๆเหมือนกันนะ ถ้าเกิดฉันได้ที่การบินไทยขึ้นมาก็คงอดคิดเรื่องเงินไม่ได้…นี่ยังไม่นับเรื่องความเหนื่อยทางกายและการที่ต้องลงมาทำกราวน์หลังจากที่บินไปหลายๆปี”

ด้วยเหตุผลต่างๆเหล่านี้ บางสายการบินก็รู้จักทำการตลาดกับความอยากของสาวๆ โดยสาวๆต้องจ่ายเพื่อจะสนอง need ของตัวเอง หลังจากนั้นเธอจะได้สวมบทเป็นแอร์สายการบินหัวใสนี้ก็คือ JAL โดยสายการบินจะจัด package tourให้สาวๆไปท่องเที่ยวและสวมชุดแอร์แต่ละคนจะเสริฟอาหารเครื่องดื่มให้กันเองอย่างสนุกสนานล่าสุดก็คือเที่ยวบินที่ไป นิวซีแลนด์

ด้วยการแข่งขันที่ขับเคี่ยวกันแบบหายใจรดต้นคอการเข้าคอร์สเพื่อเตรียมเป็นแอร์ก็เป็นอีกหนทางนึงที่สาวแดนปลาดิบเลือก เฉพาะในโตเกียวก็มีมากโขอยู่ จะเห็นได้จากหนังสือ Air Stage ที่จะมีโฆษณาเรื่องราวความสำเร็จของสถาบันต่างๆ หรือกิจกรรมพิเศษที่สถาบันมีเสริมให้ไม่ว่าจะเป็นการแต่งหน้าหรือทำผม

สถาบันที่อิโตะเรียนด้วยนั้น มีสอนทั้งการแต่งหน้า ทำผม การสัมภาษณ์และสนทนาภาษาอังกฤษ ..ในบางครั้งก็จะมีการเปิดคอร์สพิเศษ เฉพาะสายการบินเช่นตอนที่ Singapore Airlines เปิดรับสมัครแอร์ ซึ่งต้องการลูกเรือ 20 คนทางสถาบันจึงจัด “Singapore Special Class” ในราคา 40,000 เยน (ราคานี้ต้องจ่ายเพิ่มจากคอ์สเรียนปกติ) ซึ่งคอร์สพิเศษเหล่านี้จะให้ข้อมูลพิเศษเฉพาะสายการบินนั้นๆ

ถึงแม้อิโตะจะยังข้องใจอยู่ว่า ข้อมูลลับเหล่านั้นมันจะมีจริงหรือเปล่าหนอ…(เธอก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน)แต่หลังจากนั้นเธอได้รับเชิญให้ไปสัมภาษณ์แบบ group interview กับ Singapore Airlines

“ฉันเข้าไปกับผู้สมัครอื่นๆอีก6 คน ทุกอย่างมันรวดเร็วมากแค่ 60 วินาที แม้แต่ชื่อฉันยังไม่ได้พูดเลย ฉันอ่าน public announcement เป็นภาษาอังกฤษและบอกว่าฉันทำงานกับ Narita Express เท่านี้แหละจบ..(เห่)”

เธอยังบอกอีกว่า ฉันยังจำเพื่อนที่ติวด้วยกันคนนึงได้ เธอเป็นแอร์ในอุดมคติเลยก็ว่าได้ ทั้งการศึกษาดี บุคลิกภาพเยี่ยมและที่สุดยอดไปกว่านั้นคือเธอสวยมากกกก เธอน่าจะได้เป็นแอร์ที่ JAL …ปรากฎว่า เธอแห้วรับประทานค่ะ แถมยังสอบตกอีก 5สายการบินจนท้ายที่สุดเธอก็ไปขี่อูฐอยู่ที่ดูไบกับ สายการบิน Emirates

จากตัวอย่างข้างต้นและประสบการณ์ส่วนตัวของ อิโตะ เธอให้บทสรุปว่า ของอย่างนี้มันต้องมีดวงด้วยเพราะผู้สมัครทุกคนต่างได้รับคำแนะนำและมีการเตรียมตัวกันมาเป็นอย่างดีทุกขั้นตอน ไม่ว่าจะเป็นการตอบคำถามสัมภาษณ์ ถึงขั้นแม้แต่ กิจกรรมยามว่างควรทำอะไร ก้อยังมีบอก… เธอให้คำตอบสุดท้ายว่า

…ใครอึดกว่าก็มีโอกาสมากกว่า…ถ้ามัวแต่กินลุกท้อ มีหวังรอชาติหน้า กว่าจะคว้าชุดแอร์มาครองได้...

อีกเรื่องนึงที่เธอคิดว่าสำคัญก็คือ การทำให้ใบสมัครเรานั้นได้ถูกหยิบขึ้นมาพิจารณา เธอจึงต้องลงทุนเพื่อเพิ่มโอกาสให้กับตัวเอง อย่างเช่นรูปถ่ายสำหรับสมัคร แรกๆเธอส่งใบสมัครไปที่ไหนก็มักจะไม่เคยถูกเรียกสัมภาษณ์ หลังจากที่ยอมลงทุนไปถ่ายรูปที่ ร้านแถวชินจูกุ สนนราคาเกือบๆ 20000 เยน (ราคาทั่วไป ประมาณ 3000 เยน) ที่ต้องยอมควักกันขนาดนี้เพราะเธอเชื่อว่ามันทำให้เธอก้าวขึ้นไปเหนือคนอื่นๆอีกขั้น

…อย่า...อย่าคิดว่ามันจะจบแค่ สถาบันสอนเพื่อเตรียมสมัครแอร์กับร้านถ่ายรูปเท่านั้น อิโตะยังไปสมัครเป็นสมาชิก fitness เพื่อต้องผ่านการสอบว่ายน้ำของ การบินไทย(หากเธอผ่านการคัดเลือก)….บางคนไปไกลกว่านั้น ต้องไปทำฟันเพื่อให้ปากสะอาด ฟันเรียงสวย ขาว...โอ้ พระเจ้าจอร์จ

ไม่ว่าจะ พยายามกันไปขนาดไหน ก็ไม่มีใครฝ่ากฎธรรมชาติไปได้ สายการบินส่วนใหญ่มักกำหนดอายุของผู้สมัคร เพราะฉะนั้นจะพยายามแค่ไหนคงไม่ได้ไกลเกินกว่า อายุที่สายการบินแต่ละสายกำหนด…เรื่องอย่างนี้คงหาอะไรมาช่วยไม่ได้ ทำได้อย่างเดียวคือ ทำใจ ลองมองหาโอกาสใหม่ใหม่ให้กับชีวิต และพิจารณาดูว่าที่ผ่านๆมาเราได้เรียนรู้อะไรจากการ ตะกายดาว บ้าง ...อิโตะเอง ก็มีความกังวลอยู่เหมือนกันเพราะตอนนี้เธอก็อายุ 24 แล้ว เหลือเวลาอีกไม่กี่ปีที่เธอจะล่าฝันได้…

เมื่อมาถึงตรงนี้ หลายคนคงคิดว่า มันจะคุ้มกันมั้ย ที่จะต้อง สู้กับอุปสรรคต่างๆนานา และค่าใช้จ่ายอีกบานตะไท???

“ ฉันคิดว่าการที่ได้ไปบินมันเป็นเรื่องโรแมนติกมากค่ะ ” อิโตะทิ้งท้าย ฉันเคยดูละครทีวี ที่เป็นเรื่องราวแอร์สาวสวย ได้บินไปปารีส มิลาน ลอนดอน โจฮันเนสเบิรก์ นิวยอร์ก ซานฟราน ซิดนีย์ ….มันเป็นงานที่เริดมาก ได้ไปช๊อบ แถมยังมีเดทเยอะๆอีกด้วย

แล้วคุณเคยคิดจะทำงานออฟฟิศหรือเปล่า?

“ฉันทำไม่ได้หรอก ฉันนั่งอยู่กับที่ไม่ได้” เธอพูดไปหัวเราะไป

“ฉันต้องไปบินเท่านั้นค่ะ”

จบแล้วค่ะเรื่องของอิโตะ เป็นไงคะ!!!

เหนื่อยมั้ย ….ไม่เหนื่อย
เมื่อยมั้ย …..ไม่เมื่อย
สู่ต่อมั้ย ……(ไม่)สู้

จะสู้ไม่สู้…คุณเท่านั้นที่จะเป็นคนเอ่ยมันออกมา เรื่องราวของอิโตะ คงจะทำให้คุณได้นึกย้อนถามตัวเองอีกหลายๆคำถามทีเดียว บทสรุปตรงนี้คงไม่มีอะไรจะต้องเอ่ยกันอีกแล้วนอกจากประโยคที่ว่า “ ต้องสู้ ต้องสู้ ถึงจะชนะ”

หมายเหตุ:

หนังสือ ฉันแน่ๆ แอร์-สจ๊วต - หนังสืออ่านเพิ่มเติมสำหรับการเตรียมสมัครแอร์โฮสเตส-สจ๊วต