คงจะปฏิเสธไม่ได้ว่า ประเทศไทยเรานั้นเป็นประเทศที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยทรัพยากร การเกษตรมากมาย มาแต่ครั้งอดีต เมืองที่... ในน้ำมีปลาในนามีข้าว แสดงให้เห็นถึงความมั่งคั่งทางด้านเกษตรกรรม ค้าขาย ใครใคร่ค้าม้าค้า..ใครใคร่ค้าไม้ค้า..ประชาชนกินดี อยู่ดี มีที่ทำกิน จนมาถึงปัจจุบัน... ในยุคเฟื่องฟูของระบบทุนนิยม หรือยุคของบริโภคนิยม มีเทคโนโลยีต่างๆ มากมาย ข้าวของ เครื่องใช้ สิ่งต่างๆ เข้ามากระตุ้นความต้องการของผู้บริโภค ประกอบกับการแข่งขันสูงทางธุรกิจ เพื่อเพิ่มทางเลือกให้กับผู้บริโภค .. ผู้บริโภค ได้รับผลประโยชน์สูงสุดจริงหรือ ??? คนที่รวยที่สุดเป็นใคร ??? ผู้ประกอบการที่ยืนหยัดอยู่ได้ในสนามแข่งคือใคร ???
คำถามเหล่านี้ คงสะท้อนให้เราฉุกคิด และตั้งสติการใหม่ ก่อนที่จะตกเป็นทาสทางทุนนิยมมากไปกว่านี้... เรายังคงมองเห็น ชาวนา , ชาวบ้าน เกษตรกร ขาดแคลนแหล่งทำกิน เงินทุนหล่อเลี้ยง คนชั้นกลางอยู่ตามตึก หรือห้องเช่าเล็กๆ ผู้ประกอบการรายย่อย ค่อยๆ หายไปเรื่อยๆ ภูมิปัญญาท้องถิ่นที่มี ไม่ค่อยได้รับการสนับสนุนอย่างเห็นผลเท่านที่ควร ฝีมือแรงงาน มีรายได้ไม่สม่ำเสมอ... ภาพความรุ่งเรืองทางวัตถุปัจจุบัน ไม่ได้แสดงให้เห็นว่า เราเป็นผู้มั่งคั่งทางเศรษฐกิจ เพราะคนที่มั่งคั่งคือ นายทุนต่างชาติและผู้ประกอบการรายใหญ่ เข้ามาหาลู่ทางผลประโยชน์ทางการค้า และทรัพยากรของประเทศ
จริงอยู่ความเจริญ และการพัฒนาใหม่ๆ เป็นสิ่งที่ดี ถ้าเรา"รู้ทัน และรับอย่างมีสติ" แต่เรื่องจริงที่ว่า ที่ดินในจังหวัดใหญ่ๆ และอำเภอ กำลังถูกกว้านซื้อโดยนายทุนและชาวต่างชาติ โดยข้อเสนอในตัวเลขที่งาม และผลประโยชน์ทางด้านเศรษฐกิจของเรา ???
ทางกลับกัน..ถ้าท่านเดินทางไปต่างประเทศที่เจริญแล้ว และได้มีโอกาสไปทำธุรกิจที่โน่น..แค่จะคิดจะซื้อที่ดิน หรือปลูกบ้าน หรือคอนโดฯ แถบจะไม่มีโอกาส หรือจะไปทำธุรกิจที่บ้านเมืองเขา เขาจะต้องพิจารณาว่ามีผลกระทบต่อระบบเศรฐกิจภายในประเทศโดยรวมหรือไม่ .... ซึ่งจะต้องเป็น ห่วง ปาก ท้อง ที่ดินทำกิน ของคนในประเทศเป็นใหญ่...ประเทศที่ใหญ่ๆ และพัฒนาแล้วทางเศรษฐกิจ หลายๆประเทศ ไม่ได้มีการแข่งขันในเรื่องของเงินทุนเลย... แต่เป็นเรื่องของผลประโยชน์ของสมาชิกที่เกื้อกูลกันต่างหาก ในที่นี้ขอให้มองถึงความน่าอยู่ของประเทศ และเข้มแข็งของชุมชนในทุกระดับ ตั้งแต่ รากหญ้า จนถึงขั้นบริหาร ในที่นี้ นั่นคือ ระบบสหกรณ์
ถึงเวลาแล้ว หรือไม่... ที่เราต้องกลับมองย้อนไป...Back to The basic .... สู่ความเข้มแข็งระดับชุมชนท้องถิ่น จากชุมชุนเล็กๆ ขยายต่อเนื่องรวมกันเป็นชุมชนใหญ่ และ เกิดเป็นความเข้มแข็งระดับประเทศ ....
ระบบค้าปลีก (Modern Trade) และ ระบบสหกรณ์ ต่างกันอย่างไร ??
เราคงจะไม่กล่าวในเรื่องของวิชาการมากเกินไป แต่อยากให้เห็นภาพจริงมากกว่า
- ระบบค้าปลีกนั้น หวังผลกำไรและผลประโยชน์สูงสุด แก่เจ้าของกิจการ ซึ่งในยุคนี้แล้วเจ้าของกิจการขนาดเล็ก มักจะอยู่ไม่ได้ เนื่องจากไม่มีทุนพอในการลงสินค้าให้หลากหลายและพัฒนากิจการให้ดูทันสมัยน่าซื้อ ซึ่งมีหวังจะค่อยๆ หายไปจากระบบชุมชนหากท้อถอย หรือแข่งขันไม่ได้ ดูเหมือนจะโหดร้ายไปสำหรับเจ้าของกิจการขนาดเล็กๆ ต่อสู้ แข่งขัน ที่ดูเหมือนจะไม่มีวันชนะ
-ระบบสหกรณ์ การรวมกลุ่มเพื่อประโยชน์ของสมาชิก เมื่อซื้อสินค้ากับสหกรณ์ ก็จะมีเงินปันผลให้ปลายปี ซึ่งสามารถประยุกต์นำระบบการจัดการสมาชิก และเทคโนโลยีสารสนเทศสมัยใหม่ มาเป็นเครื่องมือ ต่อยอดและพัฒนาเพื่อการแข่งขันได้
ทางผู้เขียนจะขอกล่าวต่อไป ในตอนหน้า .......เพื่อให้มองเห็นภาพ และการปฏิบัติได้จริง.
|
