...............................
- ขอบใจมากเลยนะนน พรุ่งนี้วันสุดท้ายกำหนดส่งรายงานพอดีเลย คืนนี้เราคงต้องทำรูปเล่มให้ได้ซะที
- ไม่เป็นไร แต่ว่าอินไปซื้อของตั้งนานแล้วยังไม่เห็นกลับมาเลยอะ
- นั่นนะสิ เราเดินออกไปหาอินที่หน้ามหา'ลัย ดีกว่าน่ะ
- โอเคๆ
................................
- กรี้ดๆ ยัยมล มาทางนี้เร็ว!
- แกมีอะไรรึป่าว ร้องซะนะกลัวเชียว
- แกดูนั่นสิ.. แล้วบอกชั้นนะว่าใช่อีตาทินที่คุยกับชั้นเมื่อวานรึป่าวอะแก/ อินหน้าซีดในขณะที่มือชี้ไปที่ชายคนหนึ่งที่นอนหมดสติในสภาพที่ไม่น่าจะมีลมหายใจตรงคูน้ำหน้ามหา'ลัย
... วิมลกับนน แหวกไทยมุงเข้าไปเพื่อเข้าไปดูชายดังกล่าวตามที่อินบอก แล้วเดินออกมาในสภาพสีหน้าไม่ต่างกับอินในตอนแรก
- หยอง..อะแก ชั้นต้องเก็บไปฝันแน่เลย.ย.ย/ มลละล่ำละลักพูดออกมา
- แล้วตกลงใช่อีตา..นั่นรึป่าว/อินถามแบบไม่กล้าที่จะเอ่ยชื่ออีก
- ชะ..ช่าย อะแก ชั้นจำรอยสักตรงแขนข้างซ้ายได้/มลจำได้ติดตา ตอนที่เห็นอินคุยกับชายดังกล่าวเมื่อวานนี้ที่หน้าโรงพยาบาล
- เรากลับกันดีกว่านะ นี่ก็ค่ำแล้วด้วย เราเห็นรถตำรวจมา เค้าจะได้ทำงานกันสะดวก/นนบอกกับเพื่อนๆ
......... ทั้งสามคนเดินข้ามสะพานไปป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้ามกับมหา'ลัย นนอาสาที่จะแวะไปส่งอินกับวิมล ในระหว่างทางทุกคนต่างก็ครุ่นคิดในสิ่งที่เกิดขึ้นกับทิน
- อินคุยกับนายทินนั่นเรื่องอะไรหรอ/ นน ถามเปิดเรื่อง
- เอ่อ.อ..... / อินลากเสียงอ่อยๆ เหมือนไม่อยากจะเอ่ยถึงทิน คือเมื่อวานทินเค้ามาบอกว่าจะย้ายบ้าน แต่คงอีกประมาณอาทิตย์นึงถึงจะย้าย พอดีเค้าเจออินที่โรงพยาบาลน่ะ เค้าไม่กล้าไปบอกที่บ้านเพราะเค้ารู้ว่าที่บ้านเราไม่มีใครอยากคุยกับบ้านเค้า แล้วก็ถามเรื่องสารทุกข์สุกดิบทั่วไป
- แล้วอินรู้รึป่าวว่าเค้าไปทำอะไรที่โรงพยาบาล / นน ถามต่อ
- ไม่รู้สินะ แต่เห็นที่ตรงคอด้านหน้าเค้ามีผ้าก็อตพันแผลอยู่แล้วก็ในมือมีถุงยาห่อนึง เค้าอาจจะไปทำแผลมามั้ง แต่อินรู้สึกว่าเค้าเป็นคนดีนะ พูดจาก็ดี แต่ดูไม่ค่อยมั่นใจเท่าไรเวลาพูด ไม่ค่อยสบตาด้วย
- อิน เราอยากจะบอกอะไรสักอย่างเกี่ยวกับทิน
- อะไรหรอ! นน / วิมลแทรกถามอยากรู้
- คือ เรารู้จักทินเหมือนกันแต่ก็ไม่สนิทอะไร แต่พอจะรู้เรื่องราวเกี่ยวกับเค้าบ้าง ตอน ม.ปลาย ทินเค้าย้ายมาเรียนที่โรงเรียนเรา ห้องเดียวกับเรา แต่เค้าเรียนไม่จบ เพราะจู่ๆ เค้าก็หยุดเรียน แล้วก็ไม่มาอีกเลย ทินเค้ามีอัธยาศัยดี เรียนก็เก่ง เพื่อนๆในห้องชอบเค้าทั้งนั้น แต่มีบางครั้งที่ทินเก็บตัว ไม่มีเพื่อนคนไหนเคยได้ไปที่บ้านเค้าเลยและเค้าก็ไม่เคยไปบ้านเพื่อนคนไหนด้วย แต่เผอิญว่าเราอยู่หมู่บ้านเดียวกันกับเค้าและเราอยู่ท้ายหมู่บ้านด้วย เวลาเราไปโรงเรียนหรือกลับจากโรงเรียนก็จะผ่านบ้านเค้าทุกวัน
- แล้ว นน ไม่เคยเข้าบ้านทินเลยหรอ อย่างน้อยก็น่าจะเห็นอะไรบ้าง / อิน ถามอย่างสงสัย
- เราก็เคยสังเกตอยู่บ่อยๆนะ แต่ก็ไม่เห็นมีอะไรที่ผิดปกติ
- แล้วที่โรงเรียนละ ตอนมาโรงเรียนหรือกลับบ้านเจอกันบ้างรึป่าว / อินถามต่อ
- เจอนะ แต่ไม่บ่อย เรามักจะเตะบอลที่โรงเรียนหลังเลิกเรียน กว่าจะกลับก็ค่ำ แต่ก็แปลกนะวันไหนที่เราเตะบอลพอกลับบ้านแล้วผ่านหน้าบ้านเค้าทีไร รู้สึกมันเย็นๆยังไงพิกล ในบ้านก็จะเงียบเชียบ มืดไปหมด เหมือนไม่มีคนอยู่
- หรอ.. เค้าอาจไปที่อื่นหลังเลิกเรียนรึป่าว แล้วพอดีพ่อกับแม่เค้าอาจจะยังไม่กลับถึงบ้าน / วิมลถามออกความเห็น
- แรกๆ เราก็คิดอย่างนั้นนะ แต่ว่าพี่พลข้างบ้านเราก็ทำงานที่เดียวกันกับพ่อเค้านะแต่คนละแผนก พี่เค้าเล่าให้ฟังว่าพ่อของทินเข้าและเลิกงานตรงเวลาเสมอ แต่เราเจอพี่พลที่บ้านทุกครั้งตอนเรากลับบ้านแต่ไม่ยักเจอพ่อของทิน
- เดี๋ยว มลต้องลงป้ายหน้าแล้วล่ะ พรุ่งนี้เจอกันนะ / มล ลาอินกับนน
- บ้าย..บาย แก / อิน ตอบลาเพื่อนเช่นกัน
- แล้ว อินลงตรงไหนเนี่ย / นน ถามอิน
- ถัดจากป้ายที่มลลงนี่แหละ ยังไงขอบใจ นน มากนะที่มาส่ง
- ไม่เป็นไร เราลงพร้อมอินเลยละกันแล้วเราจะข้ามไปรอรถเมล์อีกฝั่ง
...................................................................
|
