เสมอกัน
มีคนเคยพูดหลายคนว่า เวลาทำงานหรือไปสมัครงานตามบริษัทใหญ่ๆ ที่มีชื่อเสียง มักจะพบคนที่ไม่เหมือนกับมนุษย์ทั่วไป พวกเขามีใบหน้าที่มองแต่บนฟ้าตลอดเวลา....โอพระเจ้า ผมเองก็เคยพบปะเหมือนกันไม่น่าเชื่อว่าจะมีจริง เมื่อเขาเห็นผมเท่านั้นแหละเขาถามว่าคุณน่ะกินข้าวกับอะไรถึงมีเลือดสีแดง....บอกหน่อยได้ไหม...ผมสงสัยกับคำพูดอันแสนประหลาดของเขาคนนั้นเหลือคณา..จึงถามกลับไปด้วยความประหลาดใจว่า ...ทำไมหรือทุกคนก็มีเลือดสีแดงกันทั้งนั้นนี่ครับ...เขาตอบว่า....เขาไม่ได้มีเลือดสีแดง..เขามี "เลือดสีชมพู" ต่างหาก และคนที่นี่ก็มีเลือดสีชมพูเหมือนๆ กัน คนที่มีเลือดสีแดงไม่โอกาสได้มาเดินที่นี่หรอก พวกนี้สปีชีส์ยังไม่สูงพอเลือดยังสีแดงอยู่ สมองและสติปัญญาหรือจะหาญสู้กับคนเลือดสีชมพูอย่างเราได้....กลับบ้านไปดีกว่า...
งุนงงอยู่นาน..ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูดถึง...แล้วผมก็เดินกลับออกมา...กว่าจะนึกออกได้ก็เดินออกมาไกลโข เลือดเราสีแดงสีเดียวกับแถบหนึ่งของธงชาติไทย แล้วมันไม่ดีตรงไหนหรือครับ หรือว่าจะต้องกลับไปเกิดใหม่ให้มีเลือดสีชมพูอย่างคุณผู้ยโสคนนั้น จักได้มีสิทธิเสมอเหมือน และมีสติปัญญาอันแสนฉลาดเอาตัวรอดได้ ยืนอยู่เหนือผู้อื่นได้อย่างสง่ากระนั้นหรือ
คนเรานั้นไม่ต่างกันเลยครับเป็นมนุษย์มีสติปัญญา มีการศึกษาเหมือนกันทำไมต้องมาแบ่งแยกหมวดหมู่กันให้เกิดปัญหาในการพัฒนาประเทศอย่างนี้ สุดท้ายแล้วมนุษย์เราทุกคนไม่ว่าจะรวยหรือจนล้วนต้องล้มตัวลงนอนราบกับพื้นในสถานที่รโหฐานแห่งหนึ่ง และแห่งนั้น เวลานั้นแหละเขาเรียกว่า "เสมอกัน" ครับ
เลิกกระทำแบบนั้นเสียเถิดครับ ท่านที่เรียกตัวเองว่าเลือดสีชมพู ผมว่ามันสวนทางกับเจตนารมณ์ของบูรพกษัตริย์ ที่พระองค์ทรงสร้างมหาวิทยาลัยแห่งนี้แน่นอน ไม่รู้ไปเอาความคิดอย่างนี้มาจากไหน พวกท่านไม่ได้ทำให้ประเทศชาติเจริญได้อย่างแท้จริงหรอก....แต่กลับจะเป็นตรงกันข้ามเสียด้วยซ้ำ...ยังมีสมองที่เฉียบแหลมอยู่ทั่วประเทศครับ ใช่จะมีแต่ท่านเท่านั้น
|
