นี่นะหรือ…..คือ….งาน

ตอนแรกที่พี่จะเล่าหั้ยฟังอ่ะ อยากจะบอกว่าไม่เกี่ยวกับงานที่ทำเลยสักกะนิด แต่มันเป็นอะไรที่ทำหั้ยคนสามารถทำงานอยู่ที่ตรงนั้นต่อไปได้ หรือว่าไม่ได้ เดากันออกป่ะค่ะน้อง พี่ว่าคงยังนึกไม่ออกหรอกสำหรับคนไม่เคยทำงาน แต่กับคนที่ทำงานแล้วนะ ต้องร้องอ้อแน่นอน ก็เพื่อนร่วมงานยังไงหล่ะค่ะ ที่ทำงานใหญ่ๆหรือไม่ใหญ่ก็เหอะ น้องย่อมไม่ได้ทำงานอยู่ตัวคนเดียวแน่นอน และคนก็จะมีมากมายหลายแบบ โดยเฉพาะผู้หญิงจะมีกลุ่มของเขาเลยล่ะ บางที่โชคดีที่เป็นแค่กลุ่ม บางที่อะแบ่งพรรคแบ่งพวกเลย แล้วมีอีกอย่างนึงที่จะบอกหั้ยฟัง เข้าไปทำงานวันแรกอะ หากอยู่ในองค์กรณ์ที่คนเจอหน้ากันได้ตลอดล่ะก็ น้องจะเป็นหัวข้อหนึ่งในการพนัน พนันที่ว่าก็คือ คนใหม่คนนี้จะอยู่ได้กี่วัน และถ้ายิ่งเป็นแผนกที่เปลี่ยนคนบ่อยๆล่ะก็น้องจะถูกจับตามองจนอึดอัดเลยล่ะ จะมีคนมาซักมาถามแทบทุกวัน ว่าจบจากไหนมา คิดอย่างไงมาทำงานที่นี่ พูดหลายอย่างๆที่ทั้งดีและไม่ดีกับบริษัทให้เราฟัง แต่พี่จะเตือนน้องๆไว้นะค่ะ อย่าไปเชื่อใคร อย่าไปถอดใจ เพราะถ้าน้องถอดใจ น้องจะอยู่ไม่ได้ งานมันจะดี มันอยู่ที่คนด้วยนะค่ะ ไม่ใช่บริษัทอย่างเดียว ฉะนั้น น้องจงคิดเสมอนะค่ะ กว่าจะหางานได้ลำบากยากเย็นแทบตาย แล้วจะให้ออกจากงานง่ายด้วยเพราะเชื่อคำพูดคนอื่นล่ะก็ น้องคิดดูว่าคนที่เขาอยากเข้ามาทำงานมีตั้งเยอะแยะ แล้วคนที่เขาอยู่เป็นสิบ ยี่สิบปี ทำไมเขาอยู่ได้ ลองทำมันดูก่อนาสักตั้ง เอาแค่ผ่านโปรดูสิ ดูเขาประเมินเราซะก่อน แล้วค่อยตัดสินใจอีกที ว่าเราจะอยู่เราจะไป

น้องจงจำไว้เสมอ ว่ามีคนเยอะ ก็ย่อมมีทั้งคนชอบและไม่ชอบเราด้วยเหตุผลต่างๆนาๆ แต่เราเป็นคนใหม่ น้องต้องทำใจ ใครจะพูดอะไรปล่อยเขาพูดไป เขาพูดได้ เขาก็ต้องเลิกพูดได้ เราทำงานของเรา เราทำให้ดี ให้มีผลงาน เดี๋ยวเขาก็เลิกพูด เพราะไม่รู้จะเอาอะไรมาพูด

ทำงานในคนหมู่มากสิ่งที่ต้องระวังอีกอย่างก็คือ ไม่มีใครที่ชอบเห็นคนอื่นได้ดีไปกว่าตนเอง ถึงแม้เขาจะแสดงความยินดีกับเรา แต่ก็อาจไม่กี่ครั้งนักที่เป็นไปด้วยความเต็มใจ พี่ไม่ได้บอกให้น้องมองคนในแง่ร้ายนะค่ะ แต่พี่สอนให้น้องระมัดระวังในการวางตัวต่างหาก อย่าพยายามที่จะทำตัวเด่นเกินใครๆ นอกเสียจากว่าการที่เราถูกทำให้เด่นนั้นเกิดจากความเพียรพยายามและความสามารถในการทำงานของเราจริงๆเท่านั้น เก่งเรื่องงานใครก็ชมเชยค่ะ แต่ถ้าเก่งเรื่องอื่นเด่นเรื่องอื่นย่อมไม่มีใครชื่นชอบ เช่น คนอื่นเขาแต่งตัวธรรมดา น้องไปแต่งตัวเลิศเลอ ก็จะมีคนมอง แต่ไม่ได้มองด้วยความชื่นชอบชื่นชมเสมอไปหรอกนะค่ะ

รับฟังความคิดเห็นของคนอื่นบ้าง เราไม่ได้ทำงานแค่คนเดียวค่ะ อะไรที่คนอื่นเขาติมา ถึงแม้จะไม่ถูกนักแต่ก็ฟังไว้อาจจะขัดหูบ้าง แต่ก็ไม่เสียหายอะไรไม่ใช่เหรอค่ะ เพราะมันอาจจะเป้นแนวทางที่ดีในการทำงานของเราก็ได้นี่นาจริงมั้ย

ทักทายคนอื่นก่อนบ้างนะค่ะ สวัสดี คงพูดไม่ยากเกินไปใช่มั้ยค่ะ ทักทายนะค่ะ ไม่ใช่ประจบ แยกกันออกใช่มั้ยค่ะ ไม่มีใครชอบให้ใครยุ่งเรื่องส่วนตัวหรอกค่ะ อะไรที่ไม่จำเป็นต้องถามก็ไม่ต้องถาม อะไรที่เขาเล่าหั้ยฟังก็เก็บไว้ไม่ต้องเล่าต่อ แค่นั้นเองการหาเพื่อนคงทำกันเป็นกระมังค่ะ

คงไม่ชอบการกินข้าวคนเดียวนักหรอกใช่ไหมค่ะ สังเกตดูสิค่ะเขาไปกันยังไง กินกันยังไงลองชวนใครสักคน คนในแผนกเดียวกันไปทานข้าวด้วย แต่เชื่อเหอะเขาจะมาชวนเราก่อนนะแหละ แล้วก็สังเกตดูว่าเขาอยู่กัยนอย่างไง เข้าเมืองตาหลิ่วหลิ่วตาตามอะค่ะ

ว้าจบแล้วนะ ตอนที่ 1 อ่ะ ไว้ตอนหน้ามาคุยกันเกี่ยวกับเรื่องหัวหน้างานกันค่ะ

พี่กาหลง คนเดิมค่ะ