พอ - ไม่พอ วัดกันที่ไหน
เคยสงสัยมั้ยว่า มนุษย์เราทำไมถึงได้พยายามไขว่คว้า หาสิ่งอื่นที่อยู่นอกกาย หรืออยู่
ห่างไกลได้ตลอดเวลา จนเหมือนกับว่าพวกเค้าเหล่านั้น ไม่มีความเหน็ดเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย
ที่ต้องพยายามขวนขวาย - - กับสิ่งที่มนุษย์นำมาแลกกับคำว่า "ดูดี" เพียงเท่านั้น
มนุษย์ไม่เคยมองย้อนกลับมามองความจริง ว่าที่สิ่งของที่พวกเขาขวนขวายนั้นได้นำมาเป็น
ประโยชน์ให้แก่พวกเขามากเพียงใด แต่หากลองมองย้อนกลับมาดูแล้ว - - ก็คงจะฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า
ซื้อของพวกนี้มาไว้ทำอะไรกัน - - - -
ผิดกับที่ผู้คนจำนวนหนึ่ง ที่มองเพียงแค่สิ่งที่อยู่รอบกาย ไม่ได้มองถึงความโอ่อ่า และหรูหรา
ที่อยู่ภายนอก อย่างที่มนุษย์อีกจำพวกหนึ่งเขามองกัน มนุษย์ส่วนน้อยพวกนี้คิดว่าการที่มีบ้านอยู่
มีอาหารให้กิน มีโรงเรียนให้เรียนหนังสือ ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ล้ำค่ามากที่สุดในชีวิตของเขาก็ว่าได้
แต่...........ทำไม มนุษย์ที่เรียกตัวเองว่าคนมีอันจะกินนั้น ยังพยามยามที่จะขวนขวายสิ่งอื่นเข้ามา
ปรนเปรอให้กับชีวิตอยู่ตลอดเวลา และเมื่อไม่พอกับความต้องการ ก็มักจะเรียกร้องหาสิ่งๆนั้น
อยู่เสมอ
ทำไมเด็กน้อยผู้ที่อยู่ห่างไกลความเจริญนั้น เพียงแค่เขามีหนังสือ และมีโรงเรียน เขาก็มีความ
สุข และไม่ต้องการอะไรอีกในชีวิตนี้ ลองคิดดูสิว่าความเพียงพอของเด็กน้อยนั้นมีค่ามากมาย
ขนาดไหน เมื่อเทียบกับผลลัพธ์ที่เขาจะได้ในอนาคต นั่นคือ ความรู้ - - สิ่งที่จะอยู่กับเด็กน้อยไป
ตลอดชีวิต
และทำไมมนุษย์ที่มีอันจะกิน กลับรู้สึกถึงความไม่พอ ทั้งๆที่มีเงินมากมายมหาศาล แต่มี
เท่าไหร่ก็ไม่พอกับความต้องการสักที นั่นเพราะเขามัวแต่มองสิ่งของที่อยู่ภายนอกกาย ที่นานวัน
ก็มีแต่จะสูญสลาย - - ไม่เหลืออะไรไว้ แล้วประโยชน์ที่ได้รับล่ะ ? มันอยู่ตรงไหน คำตอบคือ
เรามีความสุขเพียงแค่ชั่วคราวเมื่อได้สิ่งของเหล่านั้นมาปรนเปรอ และเมื่อหมดความสุข เราก็จะ
เรียกร้องหาความไม่พอ และขวนขวายใหม่จนกลายเป็นวัฏจักร ที่ไม่ได้อะไรไปจนตาย
มาถึงตอนนี้ทุกท่านที่ได้อ่านบทความนี้ ก็คงจะพอทราบกันดีแล้วว่า ผลลัพท์ที่ได้ระหว่างความ
พอ และไม่พอนั้น วัดกันที่ตรงไหน - - - หากเราคิดว่าพอมันก็พอ แต่ถ้าหากคิดว่าไม่พอ มันก็ยัง
ไม่มีวันเพียงพอ หากจะเปลี่ยนทัศนคติใหม่ตอนนี้ก็ยังไม่สายนะจ้า.... ^ 0 ^
DaO_VeNuT , ดาวพระศุกร์
|