|
ค้นบ่อย
:
หางานบัญชี,
หางานธุรการ,
หางานจัดซื้อ,
หางานผู้จัดการ,
หางานขับรถ,
หางานบุคคล,
หางานคลังสินค้า,
หางานครู,
หางานวิศวกร,
หางานเขียนแบบ,
หางานคีย์ข้อมูล,
หางานการตลาด,
หางานโรงแรม,
หางานสิ่งแวดล้อม,
หางานคอมพิวเตอร์,
หางาน Programmer,
หางานประชาสัมพันธ์,
หางานช่าง,
หางานสถาปนิก |
เรื่อง
คำถาม?? จากรักที่ต้องการคำตอบ
เขียนโดย สาวิตรี เจริญมาก
|
|
Rated: 
by 4 users |
|
|
|
|
|
|
|
|
ฉันคิดว่า....
"การทำผิดพลาดเป็นเรื่องที่ให้อภัยได้...แต่หากเราทำถูกต้องโดยไม่ให้เกิดความผิดพลาดจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด"ฉันมีแฟนแล้ว...เขาเป็นคนที่พิเศษสำหรับฉัน แม้ในสายตาของคนอื่นเขาเป็นแค่ผู้ชายธรรมดา
เรารักกันนะแต่ว่าฉันเป็นคนที่มีประวัติค่อนข้างดีจึงมีผู้ชายหลายคนเข้ามาพูดคุยด้วย
ทุกอย่างนี้คงเป็นเพราะการอบรมสั่งสอนที่ดีของพ่อและแม่ที่ทำให้ฉันเป็นที่ดูพิเศษในสายตาคนอื่นๆ ฉันคบหาดูใจกับแฟนมาได้ประมาณ 3 ปีแล้ว เขาเอาใจไม่เป็นตรงไปตรงมา พูดจาสุภาพแต่ไม่ใช่พูดหวานนะมีความเป็นตัวของตัวเองสูงเช่นกัน มีรูปแบบการใช้ชีวิตของตัวเอง
ตอนคบกันใหม่เขาบอกว่าฉันเป็นคนแปลกมักจะทำอะไรที่เขาไม่คิดว่าจะทำได้
อดทน แกร่งกว่าผู้หญิงคนอื่นที่คอยพบเห็นมา เขาจะโทรหาบ่อยแทบทุกวันแม้ไม่มีเรื่องให้คุย เขาจะชอบพกไดอารี่ติดตัวเสมอชอบเขียนเรื่องราวต่างๆนาๆ ทั้งเรื่องของตัวเขาเอง เรื่องของฉันและเรื่องราวต่างๆที่เขาคิดว่ามันพิเศษหรือวิเศษที่ได้พบเจอ
ช่วงหลังมาเรามีภาระมากขึ้นทำให้ไม่ค่อยมีเวลาได้พบเจอกันสักเท่าไหร่
หลายครั้งเมื่อมีโอกาสได้พบเจอกันฉันก็จะหอบเรื่องราวหรือปัญหาต่างๆไปด้วยแต่เขาก็นั่งรับฟังอย่างเต็มใจ บางคนบอกว่าฉันสามารถเลือกคนที่ดีกว่าเขาได้มากกว่านี้ทำไมถึงไม่ทำ ฉันอยากถามทุกคนว่าแล้วเขาเหล่านั้นน่ะ...จะทนฉันหรือรับฉันได้อย่างที่ฉันเป็นหรือเปล่าล่ะฉันไม่อยากจะแสดงละครเพื่อทำให้คนที่ฉันรักเขารักฉันตลอดหรอกนะอยากให้เขารักฉันอย่างที่ฉันเป็น
จะมีสักกี่คนที่จะนั่งรอฉันทั้งวันทั้งที่ฉันนั่งอบรมอยู่ในห้องแอร์เย็นฉ่ำแล้วตัวเองต้องนั่งรอทั้งวันอยู่ข้างนอกรอไปซื้อของด้วยกัน
รอคนมาสายและผิดนัดประจำ เดินตามฉันซื้อของนานๆ นั่งเอากระดาษพัดให้ทั้งคืนไม่หลับไม่นอนเพราะฉันไม่สบาย ฉันจะถามเขาเสมอว่ารักไหม? รักอยู่รึปล่าว? รอได้ไหม? เบื่อรึปล่าว? มีคำถามมากมายแต่เชื่อไหมล่ะเขาจะหาคำตอบที่อยากได้มาตอบเสมอโดยไม่ดุเลยสักคำและบ่อยครั้งที่ที่เขาจะถามว่าอยากรู้อะไรอีกรึเปล่าล่ะคะ
มีระยะนึงที่เราอยู่ไกลกันเพราะหน้าที่การงานบังคับทำให้เวลาที่มีให้กันยิ่งน้อยลงไป
นานครั้งได้พบเจอกันคงทำให้เขากังวลเขามักจะถามฉันว่ารักเขาไหม? ยังรักเขาอยู่รึเปล่า? รอเขาได้ไหม?รอหน่อยนะและลงท้ายว่ารักฉันเสมอ ฉันดุเขามากครั้งข้นฉันจึงดุเขาที่ทำให้รำคราญ วันนึงเรานัดเจอกัน ฉันนั่งรอเขา 1 ชั่วโมงผ่านไป 2 ชั่วโมงผ่านไปแวเสียงโทรศัพน์ก็ดังขึ้นเบอร์ของเขานั่นเอง
ฉันรับพร้อมกับต่อว่าโดยไม่ฟังเสียงอะไรแม้สักคำจากปากเขา
สิ้นเสียงของตัวเองกลับมีเสียงของเพื่อนของเขาคนนึงพูดขึ้นว่า"รอสัก 15 นาทีนะจะไปรับ"แค่นั้นแล้วก็วางสายไป ฉันยังนั่งงงอยู่เลย ไม่นานเพื่อนของเขาก็มารับฉันนั่งรถไปไม่ถามอะไรมีแต่เพียงคำพูดของเพื่อนที่บอกให้เงียบกับสีหน้าที่เงียบขรึม
เขาพาฉันไปห้องพักฟื้นผู้ป่วยของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
ฉันมองไปที่ร่างที่นอนอยู่บนเตียงกลับต้องตกใจ...เขาเป็นอะไรไป เพื่อนเขาบอกเพียงว่าคนที่อยากเป็นคนที่ดีที่สุดก็เป็นอย่างนี้แหละ เขาผอมไปนะ ดูไม่ดีเลย มีไดอารี่เล่มโปรดวางอยู่ข้างตัวเขาฉันหยิบมันขึ้นมาอ่านข้างในมีแต่เรื่องราวของฉันทั้งนั้นฉันเปิดไปเรื่อยๆจนถึงหน้าสุดท้ายและประโยคสุดท้ายที่ว่า"ทุกครั้งที่เธอมีคำถามผมอยากตอบมันมากๆ ผมอยากให้เธอถามเพราะผมอยากเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเธอ อยากให้เธอมองเห็นว่าผมสำคัญอย่างน้อยก็ช่วยไขข้อข้องใจของเธอ อยากให้เธอรู้ว่าผมยังอยู่เคียงข้างและคอยรับฟังเสมอ อยากที่ตอบทุกคำถามแม้จะเป็นคำถามเดิมๆที่ถามจนนับครั้งไม่ถ้วน เผื่อว่าบางทีมันจะช่วยชดเชยในสิ่งที่ผมไม่มีเหมือนใครคนอื่น ครั้งหนึ่งผมเคยน้อยใจที่เธอรำคาญที่จะตอบคำถามอันน้อยนิดของผมแต่ก็ไม่เป็นไรนั่นอาจเป็นเพราะผมยังดีไม่พอสำหรับเธอผมสัญญาผมจะตั้งใจทำงานให้มากขั้น เอาใจใส่เธอมากขึ้นเพราะเธอคือคนที่ดีที่สุดสำหรับผม ไม่แน่นะสักวันนึงเธออาจจะนั่งรอให้ผมถามเธอทุกวันก็ได้" ฉันทำให้คนที่รักฉันและฉันรักเจ็บปวดขนาดนี้เชียวหรือตอนนี้ฉันหวังเพียงขอให้เขาตื่นมาเพื่อฟังคำถามของฉันเร็วๆ
| |
|
|
|
|
ความคิดเห็นของคุณกับบทความนี้
...
|
|
|
 |
Knowledge Center |
|
 |
|
knowledge
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
