ผู้น้อยมีฐานะด้อยกว่า
ได้อาศัยทำงานกับนายจ้างผู้ใด
ได้รับผลตอบแทนโดยตรง คือ ค่าจ้าง
หรือ รางวัลพิเศษอย่างใด
เมื่อมาระลึกนึกถึงว่า
ที่เราได้เป็นอยู่ดีในปัจจุบันนี้
ก็เพราะได้ทำงานกับนายจ้าง ผู้มีอุปการะ
ให้ความเมตตา กรุณา
จึงสมควรอย่างยิ่ง
ที่จะต้องตอบแทนคุณ
อนุเคราะห์นายจ้างบ้าง
ด้วยการขยันทำงานที่ตนรับผิดชอบ
ให้มากขึ้น ให้ดีขึ้น
เริ่มทำงานให้ตรงกับเวลา
หยุดพักตามเวลา เลิกตามเวลา
ไม่แกล้งบิดพริ้ว หรือ ปฏิเสธ
ด้วยข้ออ้างต่าง ๆ แล้วไม่ทำงาน
มีความสัตย์ สุจริตต่อนายจ้าง ไม่ทุจริต
ยินดีพอใจรับเอาเฉพาะ
แต่ของที่นายจ้างหยิบยื่นให้
โอกาสเหมาะในที่ใด
สามารถกล่าวสรรเสริญ
คุณงามความดี ของนายจ้าง
ให้ปรากฏได้ ก็สมควรทำ
เพราะ การกระทำอย่างนั้น
ย่อมเป็นการประกาศถึง ความรู้จัก
ความมีกตัญญู ของตนเองด้วย
ลูกจ้างที่ดีอย่างนี้
ย่อมเป็นที่รัก ที่วางใจ ของนายจ้าง
ได้มีฐานะ มีความเป็นอยู่
ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป....
