อาชีพลูกจ้างกับอาชีพเจ้าของกิจการนี้มีความแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง  ลูกจ้างทำงานให้กับนายจ้างหรือเจ้าของกิจการนั่นเอง  ตามความต้องการของเขา  แลกกับเงินที่ได้โดยสร้างความพอใจให้นายจ้าง  แต่อาชีพลูกจ้างก็ถือว่ามีเกียรติเช่นกัน  โดยเฉพาะลูกจ้างที่เป็นผู้จัดการมีออาชีพ  จะภาคภูมิใจที่ทำให้ธุรกิจเจริญเติบโต  แม้ว่าจะเป็นธุรกิจของคนอื่นก็ตาม  แต่เขาเจริญเติบโตได้เพราะฝีมือของเรา  มีเจ้าของกิจการเป็นจำนวนมากที่ก่อนทำกิจการของตนเองได้เคยเป็นลูกจ้างมาก่อน  การเป็นลูกจ้างทำให้เรียนรู้การทำงานมีประสบการณ์เพียงพอที่จะแก้ไขปัญหาในการทำธุรกิจของตนเอง มีโอกาสปฎิบัติจริง  ส่วนคนที่เป็นนักศึกษาเรียนจบมาใหม่ทำธุรกิจของตนเอง เทียบกับคนที่เคยเป็นลูกจ้างมาก่อนแล้วมาทำธุรกิจคนที่เป็นลูกจ้างมาก่อนย่อมได้เปรียบมากกว่า  เพราะได้เพิ่มพูนความรู้ให้เติบโดตมากขึ้นแต่อย่างไรก็ตาม  เมื่อเปรียบเทียบอาชีพลูกจ้าง  กับอาชีพเจ้าของธุรกิจแล้ว  ย่อมมีข้อดีข้อเสียด้วยกันทั้งคู่  ดังจะกล่าวต่อไป

1.  อาชีพรับจ้าง เป็นอาชีพมั่นคง ที่มีเงินได้เป็นประจำทุกเดือน พอสิ้นเดือนท่านจะมีเงินเป็นค่าขนมลูก  ค่าใช้จ่ายทางบ้าน  ค่าน้ำมันรถยนต์  และรายจ่ายอื่นๆ ที่จำเป็น

2.  รายได้ของท่านสามารถสะสมเป้นเงินออมในรูปตัวเงิน ฝากธนาคาร หรือในรูปผ่อนบ้าน ผ่อนรถยนต์ สิ้นปียังได้เงินเดือนขึ้นหรือได้รับโบนัสประจำปี  หรือบริษัทมีกำไรก็นำมาแจกพนักงาน

3.  อาชีพรับจ้างมีความสบายไปอีกแบบ ตื่นเช้าแต่งตัวโก้ ออกจากบ้าน เข้าที่ทำงานที่เป็นอาคารใหญ่โตหลายชั้น  ติดแรแบบสบาย  มีคนทำความสะอาดเรียบร้อย นั่งประจำอยู่โต๊ะทำงานวันละ 8 ชั่วโมง  ในสัปดาห์หนึ่งก็ทำงาน 5 วัน มีวันหยุด เสาร์ และอาทิตย์  หลังเลิกงานก็วางทุกอย่างไว้ที่ทำงานไม่ต้องนำกลับไปทำต่อที่บ้าน มีเวลาว่างพักผ่อนเป็นของตนเอง

4.  ในแต่ละปีจะมีวันหยุดเทศกาลต่างๆ วันหยุดพักประจำปี  หรือวันพักร้อน โดยจ่ายเงินให้ไม่ต้องไปทำงาน  เวลาเจ็บป่วยได้รับการช่วยเหลือค่ารักษาพยาบาล

5.  การเป็นลูกจ้าง ถึงแม้จะไม่ได้เป็นเจ้างของ แต่ต้องมีการรับผิดชอบมาก ทำงานหนัก ให้ธุรกิจนายจ้างเจริญเติบโต  สิ่งที่ลูกจ้างได้รับคือความมีน้ำใจ และมีโอกาสได้แสดงความสามารถ สิ่งตอบแทนที่นายจ้างให้ท่านคือความไว้วางใจ ตอบแทนด้วยการเลื่อนตำแหน่งหน้าที่ให้รับผิดชอบสูงขึ้น ให้เงินเดือนสูงขึ้น มีรถประจำตำแหน่ง เป็นที่นับหน้าถือตาของนายจ้างและเพื่อนร่วมงาน

การทำงานแม้ว่าจะสบายในระดับหนึ่ง มีรายได้ประจำ มีความภูมิใจที่ทำให้ธุรกิจของเขาเจริญเติบโตด้วยการใช้ความสามารถสูง  ทำงานหนึ่ง  รับผิดชอบสูงจนธุรกิจของเขาก้าวมาได้ถึงขั้นนี้  ถ้าคนคิดมากหน่อยจะเกิดความรู้สึกว่าสิ่งที่เราทำเกือบตายนั้นไม่ได้เป็นของเรา  แต่ถ้ามีความพอใจในสิ่งที่เขาตอบแทนให้แล้วมีความสุขไปอีกอย่าง

การทำงานเป็นลูกจ้างนั้น  ขึ้นอยู่กับความพอใจของนายจ้าง  แม้ตัวท่านจะทำงานหนักทุ่มเทเวลาให้กับการทำงานอย่างมาก  แต่ทำงานไปอาจมองไม่เห็นอนาคตข้างหน้า  ถ้ามีตำแหน่งสูงขึ้นอาจไม่ได้รับการพิจารณาให้ดำรงตำแหน่งนั้น  เมื่อยังมีญาติของเขาคอยอยู่  และในภาวะที่เศรษฐกิจตกต่ำ  บริษัทมีนโยบายลดคนงาน  หรืออาจจะต้องหยุดกิจการชั่วคราว ความไม่มั่นคงเหล่านี้ก็จะตกกับคนงาน

แม้แต่ลูกจ้างรัฐบาล  ที่เห็นว่าเป็นงานที่มั่นคง  มีเกียรติ  ก็มีหลักการบริหารคล้ายคลึงกับเอกชนตรงที่ว่า  บางครั้งผู้บริหารไม่มีความยุติธรรม  แม้ท่านจะเป็นคนขยัน  ทำงานดี  รับผิดชอบสูงมีผลงานมาก  แต่คนแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งสูงขึ้น  บางครั้งขึ้นอยู่กับความพอใจของผู้เป็นหัวหน้าหรือขึ้นอยู่กับพรรคพวกเดียวกัน  หรือมีการเมืองขอมา  ทำให้ผู้ทำงานหมดกำลังใจ  นอกจากนี้แม้ทำงานเก่ง  ได้ผลแต่ไม่ได้ทำความพอใจให้ผู้บังคับบัญชาก็อาจเขย่าความมั่นคงของท่านได้เช่นกัน

คนเรามีความคิดแตกต่างกัน  บ้างก็พอใจที่จะเป็นลูกจ้าง  บ้างก็อยากเป็นเจ้านายตัวเอง  บ้างก็อยากเป็นเจ้าของกิจการ  ต่อไปนี้จะพูดถึงการทำธุรกิจเป็นของตนเองจะได้อะไรบ้าง

1.  คนที่ทำธุรกิจเป็นของตนเอง  มักจะมีความเชื่อว่า  ธุรกิจของเราเอง  แม้ว่าเราจะเริ่มจากเล็ก  ๆ  ก็ยังมีความภูมิใจ  ได้ทำสิ่งที่ตนชอบ  ถูกกับนิสัยและรักงานด้านนี้เท่ากับเป็นพลังให้เราต้องทำและขยายให้ใหญ่โตขึ้นให้ได้  เกิดความมั่นคงได้โดยไม่ต้องรอรับเงินเดือน

2.  คนมีธุรกิจเป็นของตนเองนั้น  มีความอิสระ  พึ่งตนเอง  โดยอาศัยความสามารถของตน  ยืนอยู่บนขาของตนเอง  และไม่ต้องฟังคำสั่งใคร  เวลาไหนที่เราอยากได้เงินมากเราก็ยินดีทำงานหนักอย่างสุดกำลัง  แต่ถ้าเวลาไหนจังหวะยังไม่อำนวยก็ค่อย  ๆ  ทำไป

3.  ท่านมีโอกาสได้ค้นหาสิ่งใหม่  ๆ  ที่ผู้อื่นมองไม่เห็น  แต่เรามองเห็นแล้วนำมาใช้

4.  การมีธุรกิจของตนเองนี้เป็นงานที่ท้าท่ายใช้ความคิดตลอดเวลา  สามารถออกคำสั่งเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงเพื่อให้ได้มายังสิ่งที่ยากทำ  ไม่มีความเบื่อหน่าย

5.  ท่านสร้างธุรกิจที่เป็นทรัพย์สินเหล่านี้ให้ตัวท่านเอง  และทิ้งไว้ให้กับลูกหลานซึ่งลูกหลาน  จะต้องสืบทอดเตจนารมย์ของท่านต่อไป   และธุรกิจของท่านจะช่วยให้คนที่ร่วมงานกับท่านได้มีงานทำด้วย

1.  ท่านภูมิใจในความสำเร็จที่ท่านทำธุรกิจเป็นของตนเอง  แต่ก่อนสิ่งที่ท่านจะได้มานั้นท่านต้องยอมลำบาก  แต่ความลำบากน้นท่านถือว่าเป็นสิ่งที่ท้าทายความสามารถของเรา  ท่านก็ต้องต่อสู้  โดยเฉพาะในระยะแรกที่ก่อตั้งธุรกิจต้องอดทนต่อสู้อย่างมาก  ทำงานหนัก  ความสบายที่สามารถนอนหัวค่ำตื่นสาย  ทำงานวันละ  8  ชั่วโมง  มีวันหยุดสุดสัปดาห์พาคราอบครัวไปเที่ยวนั้น ตัดทิ้งไปได้  ท่านต้องทำงานวันละ  14  ชั่วโมง  เลิกงานแล้วต้องหอบงานเอากลับไปคิดต่อที่บ้าน บางครั้งการนอนก็ไม่เป็นสุข  ต้องกลับไปครุ่นคิดทำงานแก้ปัญหา

2.  ต้องมีทุนทำธุรกิจ  ทุนนี้เกิดจากการเก็บหอมรอมริบเอาไว้ก็ต้องนำมาใช้ในการลงทุนครั้งนี้  ถ้าท่านตัดสินใจลงทุนไม่ถูกต้องก็ต้องสูญเสียเงินทองทั้งหมดที่ลงไป

3.  การเริ่มธุรกิจในระยะแรก  พูดได้ว่ายังไม่มีรายได้ที่แน่นอน  ซ้ำยังขาดทุนอีกด้วย  ซึ่งต่างจากคนที่เป็นลูกจ้างจะได้รายได้แน่นอนทุกเดือน  สำหรับการทำธุรกิจเอง  นอกจากรายได้ไม่แน่นอนแล้ว  ในเวลา  3-5  ปี  ยังต้องขาดทุนอีกด้วย  ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับประเภทของธุรกิจ

4.  ตามที่ท่านเคยคิดว่าภูมิใจ  แต่การทำธุรกิจเป็นอาชีพอิสระ  ไม่มีเจ้านายคอยยืนบังคับบัญชา  ยืนอยู่บนขาของตนเอง  แต่ท่านลืมไปว่าลูกค้านี่แหละคือเจ้านายของท่าน  และผู้ที่ท่านผูกพันในการทำธุรกิจ  เช่นผู้ที่ส่งวัตถุดับ  อะไหล่  หรือบริการต่าง  ๆ  ก็เป็นนายอีกคนที่ท่านต้องยอม

5.  ถึงแม้ว่าขณะที่ธุรกิจกำลังดำเนินในระยะแรกนั้น  แม้ว่าจะไปได้บ้าง  หรือแม้ว่าจะต้องกำลังเผชิญศึกหนัก  ตัวผู้ประกอบการจะขะมักเขม้นคิดหนัก  ไม่มีเวลาให้กับเพื่อนและครอบครัว  ทำงานแข่งกับเวลา  ต่อสู้กับสิ่งต่าง  ๆ  ที่ไม่ได้คาดคิด  กำลังอยู่ครึ่ง ๆ กลาง ๆ  จะถอนตัวก็ไม่ได้  จำใจต้องต่อสู้ต่อไป  หวังเพียงให้ธุรกิจรอดก่อน  แล้วค่อยหาควาสุขใส่ตัวในภายหลัง

ท่านคงได้เห็นข้อได้เปรียบเสียเปรียบในการเป็นเจ้าของธุรกิจหรือการเป็นลูกจ้างแล้ว   ท่านคงพอนึกภาพออกบ้างแล้ว  และได้ข้อคิดเห็นต่าง  ๆ  ของการเป็นเจ้าของธุรกิจและการเป็นลูกจ้าง