|
ค้นบ่อย
:
หางานบัญชี,
หางานธุรการ,
หางานจัดซื้อ,
หางานผู้จัดการ,
หางานขับรถ,
หางานบุคคล,
หางานคลังสินค้า,
หางานครู,
หางานวิศวกร,
หางานเขียนแบบ,
หางานคีย์ข้อมูล,
หางานการตลาด,
หางานโรงแรม,
หางานสิ่งแวดล้อม,
หางานคอมพิวเตอร์,
หางาน Programmer,
หางานประชาสัมพันธ์,
หางานช่าง,
หางานสถาปนิก |
เรื่อง
บอกเล่า
เขียนโดย จุมมะลี คำภมัย
|
|
Rated: 
by 11 users |
|
|
|
|
|
|
นี่เป็นความพยายาม เป็นครั้งที่นับไม่ไหวแล้วแหละ ต่องานการเขียนสถานการณ์งานบอกข่าวเล่าแจ้งสรรพสี่งเรื่องราวสู่ท่านผู้อ่าน ด้วยเจ้าเครื่องมือชนิดนี้ ที่เขาบอกสุดยอดไฮเทคในยุคสมัยนี้แล้ว นี่แหละคือปัญหาล่ะสำหรับผู้บ่ฮู้ขนานแท้ ทำๆไปมันหายหมดยกคณะออกไปเลยโดยมิทราบสาเหตุ ว่าเพราะอันใดทำไม?เขียนๆไปหายจ้อย.......ดู๊...!!!!? ทำไม แหมก็แหงล่ะก็คนมันไม่รู้นิเพราะไม่รู้(แต่ก็อยากเป็นอยากมีส่วนร่วมกับใผ๋เขานิ) นี่แหละขณะเขียนๆอยู่เวลา(วัน)ดี เวลา(คืน)ร้ายมันก็มิดจ้อยหายวับไปนิ?????? ยอมรับอยู่ข้อหนึ่งคนเรานี่ เพราะมีข้อจำกัดเรื่อง(องค์)ความรู้โดยแท้ ทำไปคิดไป คิดยังไงก็คึดไม่ออกเพราะ (ยัง)ไม่รู้ เหตุแห่งความไม่รู้เพราะไม่ได้ร่ำเรียนกับใผ๋เขา "คิดก็จนปวดหัวคิด ก็จนปวดหัวคิดก็ยังคิดไม่ออก........งานละ.....มันหนักเหลือทน......ละมันหนักซะจนเหมือนคนที่จนตรอก......" เอาน่ะสักวันหรอก ลองได้ทุ่มเทกับมันผลแห่งการขวนขวายทะลุทะลวงนี่มันก็คงจะเกิดอาการที่ทางพระว่า"มุตโต"รั่วสักวันหรอกน่ะ เอาแค่รั่วก็พอนะขืนเข้าขั้นแตก..!แบบทางพระท่านเป็นนั่น ท่าจะได้กระเจิดกระเจิงหลงเขตหลงแดนกันเท่านั้นแหละ เอาน่ะต่อนะ เขียนๆมาตรงนี้ต้องขออำภัยท่านผู้เพิ่งผ่านแวะเข้ามาแถวๆนี้ก่อนปะเดี๋ยวจะไม่เข้าใจเรื่องราวและเหตุการณ์ว่า เอ๊ะ.....หมอนี่เป็นหยัง???? บ่นแบบไม่รู่ผ้า รู่ฝี (จริงๆแล้วคือไม่รู้ฟ้า ไม่รู้ผี ก็น่าจะเป็นแบบนั้นแหละ...เอ้อ...แล้วจะเขียนให้เวียนหัวทำไมหนอเนี่ย) คือเหตุของเรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ ตูข้านี่คือผู้เขียนเหตุ (จะดีร้ายก็แล้วแต่พิจารณาของสูท่านผู้อ่านแหละ) ธรรมดาที่เขียนๆรายวันนี่ก็มีสมุดดินสอดำและมุมที่พอจะคุดคู้เขียนออกมาเป็นข้อความได้เท่านั้นแหละ แล้วก็เขียนโดยพลัน เขียนและเขียนออกมา เขียนมันทุกวันนั่นคือเหตุปรกติ แต่พอมาพักนี้เวลานี้มีเหตุให้ต้องใช้เจ้าเครื่องมือตัวนี้ อันที่เรียกคอมพิวเตอร์นี่เขาบอกมันสะดวกเหลือ รวดเร็วว่องไว แก้ไขได้สะดวกสบาย ทันใจ(ปัจจุบันยาแก้ปวดตัวนี้เปลี่ยนชื่อเป็น ทัมใจแล้ว) เลยต้องใช้กับท่านบ้าง ก็มีแล้วนิ(มีคอมพิวเตอร์เด้อ เงินมีน้อยอยู่) จากเขียนเปลี่ยนเป็นพิมพ์พอพิมพ์ๆไปนี่แหละมันหายวับ หายแซ๊บหายสอยเบิดจ้อยเลย.....เกลี้ยงคึกเหลือแต่กระดาษขาว ดูดู๊ ตูข้าเหรอตั้งหน้าตั้งตาเขียนและเขียน พอจะลง ออนไลน์สู่คณะหมู่ท่านผู้อ่านให้เชยชมกัน มันกลับเกลี้ยงหายวับซะเฉยๆปวดใจแท้ มันเพราะอะไรหนอ?ก็ไหนว่าสะดวกสบายหายห่วงนัก พอใช้งานมันจริงๆกลับมาน็อคกันหายไปดื้อๆต่อหน้าต่อตาแบบนี้ เอาไง.....?และเท่าที่เขียนมานี่คงต้องพอ.....พักไว้ก่อนมั้งขืนไม่งั้นเป็นหายเกลี้ยงอีหรอบเดิมเป็นแน่ เอาเป็นว่านี้คือข้อเขียนบอกกล่าวเล่าแจ้งท่านผู้อ่านไว้ให้ทราบเป็นเบื้องต้นเท่านี้ก่อนแล้วกัน เดี๋ยวเพื่อนขี้โกงมันจะน็อคตูข้าหายเกลี้ยงไปซะก่อนเน๊าะ...พรุ่งนี้ค่อยมาว่ากันต่อนะสวัสดี.
|
|
|
|
ความคิดเห็นของคุณกับบทความนี้
...
|
|
|
 |
Knowledge Center |
|
 |
|
knowledge
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
