การพัฒนาประเทศนั้นเราต้องมีส่วนพัฒนาในทุกๆด้านเพื่อการพัฒนาศักยภาพให้มั่นคงดังนี้

 

1.การพัฒนาเกษตรกรรม  เป็นเกษตรกรรมที่แรรูปเป็นผลผลิตที่ทุกชนชาตินำไปใช้ได้เช่นมันสำประหลังอัดเม็ด    ทำแป้งผงไปปรุงอาหารที่เป็นต้องการของทั่วโลกทำให้เป็นสำเร็จรูปเพื่อเพิ่มมูลค่าในตัวสินค้านั้นๆ

 

2.อุตสาหกรรม  ส่งเสริมการศึกษาในรบบการคำนวณ-ภาษาต่างประเทศ เพื่อการติดต่อกับประเทศอื่นๆทั่วโลกเพื่อการค้าการลงทุนการคำนวณนั้นเหมาะกับด้านวิศวกรรม..ด้านการเงิน..ระบบวิทยาศาสตร์..ฟิสิกส์..ชีววิทยา  เกิดจากการคำนวณ ดังนั้นควรปรับปรุงการศึกษาเร่งแก้ไขให้มีประสิทธิ์ภาพ อย่างถูกต้องเพื่อการพัฒนาด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี                     *สรุปได้ว่าการแปรรูปนั้นจะมีประสิทธิผลในด้านอุตสหกรรมลกการพึ่งหาเทคโนโลยีของต่างชาติในด้านวิศวกรรม  เทคโนโลยี  ดังนั้นไทยจึงไม่สมควร แพ้ อเมริกันและญี่ปุ่นอย่างแน่นอน

 

3.ส่งเสริมคุณภาพชีวิตของคนไทย  ส่งเสริมให้มีกฎหมายที่ครอบคุมเหมาะสมกับความยุติธรรมในสังคม     ป้องกันและปราบปรามปัญหาในสังคม   ส่งเสริมการศึกษาให้เหมาะสมกับการเปลี่ยนแปลงของประเทศถ้าไทยเป็นประเทศอุตสหกรรมนั้นการเปลี่ยนแปลงการศึกษาและจริยธรรมคุณธรรมคือศาสนาให้มีความสอดคล้องกับเทคโนโลยีอย่างเหมาะสม

 

4.พัฒนาบุคคลระดับประเทศ  ให้มีความสามารถในด้านการเมือง  การติดต่อ  การบริหารประเทศ  รวมทั้งจริยธรรมแห่งชั้นชั้นปกครองให้เหมาะสม

 

5.พัฒนาระบบกองทัพ  บก..เรือ..อากาศ  ให้เข้มแข็งน่าเกรงขาม  เพื่อป้องปรามประเทศที่เป็นอัธพาลและเพื่อการติดต่อเจรจาด้านต่างๆให้ดูประเทศเราน่าเกรงขาม และเพื่อเป็นศักยภาพในการป้องกันประเทศซึ่งจะสร้างความเชื่อมั่นใรระบบทหารอย่างที่อเมริกันติดต่อกับประเทศอื่นๆอย่างมีประสิทธิภาพ