ถ้าหากว่าคุณมีโอกาสได้ออกไปท่องเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ และชอบที่จะเก็บภาพชีวิตผู้คน และธรรมชาติ เพื่อเสพความสดชื่นแห่งชีวิตและวิญญาณแห่งท้องถิ่นนั้นแล้วละก็ การถ่ายภาพประเภทนี้จะให้ความรู้สึกที่สมจริง ไม่มีการจัดฉาก อารมณ์และความรู้สึกที่ตัวแบบถ่ายทอดออกมานั้นล้วนเป็นธรรมชาติของเขาเอง ไร้ซึ่งการเสแสร้ง ภาพอย่างนี้หายากมากครับ และกว่าจะได้จังหวะ และมุมภาพที่เหมาะสมก็ไม่ใช่ของง่ายเช่นกัน แต่ถ้ามีโอกาสได้ออกไปบันทึกเหล่านี้ ซึ่งเรียกว่าการถ่ายภาพทีเผลอ หรือแคนดิด (Candid) เราจะได้อารมณ์ที่แตกต่างจากภาพทั่วไปที่คุ้นตา

เช่นเคยครับไม่ว่าจะถ่ายอะไรสำหรับนักถ่ายภาพแล้ว สิ่งที่ไม่ควรลืมคือ การวัดแสง การเลือกมุมมอง และทิศทางของแสง ซึ่งสัมพันธ์ช่วงเวลาในแต่ละวัน จะขอเน้นเรื่องของมุมภาพ และทิศทางของแสงครับ ที่ดีที่สุดหากเลือกได้ควรจะให้แสงเข้าทางด้านเฉียงหลังของตัวแบบนะครับ แต่ไม่ใช่ย้อนแสงโดยตรงนะครับ เพราะจะทำภาพและตัวแบบมือทึบ การเลือกทิศทางแสงดังกล่าวนี้ก็เพื่อให้ตัวแบบมีแสงริมไลท์ช่วยขับแบบให้เด่นชัดแยกออกมาจากฉากหลัง การวัดแสงเลือกวัดแสงที่ตัวแบบโดยตรง  เนื่องจากเลนส์ 50 mm ต่อกับTeleconverter 2X เท่ากับเลนส์ 100 mm มุมการรับภาพแคบลงจึงไม่กังวลเกี่ยวกับฉากหลังมากนัก และเป็นการถ่ายค่อนข้างตามแสง โดยเวลาประมาณบ่ายเล็กน้อยได้แสงเฉียงๆ วัดแสงได้ความเร็วชัตเตอร์ และรูรับแสงที่ 1/125, F8 มากพอที่จะใช้มือถือกล้องถ่ายภาพได้ภาพไม่เบลอแน่  ต่อจากนั้นก็คอยจับจังหวะที่ตัวแบบเผลอ และแสดงอาการต่างๆ ออกมาอย่างเป็นธรรมชาติโดยไม่รู้ตัว นั่นแหละครับเผลอแล้วใช่ไหม…..แช๊ะ…แช๊ะ….แช๊ะ…..เสียงชัตเตอร์ลั่นเป็นระยะๆพร้อมกับเสียงขึ้นฟิล์มอัตโนมัติดังต่อเนื่องไม่ขาดสาย