การรู้ตัวหรือมีสติในทุกการกระทำเป็นสิ่งที่ดี ไม่ได้บอกว่าต้องตื่นตัวตลอดเวลา แค่รู้ว่าเวลาไหนควรตื่น เวลาใดจึงควรหลับตา-พักผ่อนบ้าง เพียงเท่านี้ก็น่าจะพอ
ไม่รู้ว่าสภาพเศรษฐกิจเป็นอย่างไร แต่พอเดินไปทางไหน ก็เห็นแต่มีตลาดขายของเต็มไปหมด บรรยากาศดูน่าคึกครื้น แต่กลับเงียบเหงา โหรงเหรงในความจริง
ฉะนั้นการดิ้นรนต่อสู้ยังมีให้เห็นอย่างเข้มข้น ทั้งคนที่ยังตกงาน...เด็กใหม่ที่แสวงหางาน...คนขายของ...
คนทำอาชีพอิสระ ทุกคนจึงต้องควบคุมการใช้จ่ายรวมถึงมองหาหนทางในการเพิ่มรายได้ให้กับตัว ทั้งวิธีที่ถูกต้องและวิธีที่ไม่สมควร
การมีสติในการกระทำ รู้ว่าตัวเองได้ทำอะไรไปเมื่อวินาทีที่ผ่านไป และขณะนี้ทำอะไรอยู่ จึงเป็นเสมือนเกราะป้องกันภัยตนเองในสภาพสังคมที่อาจจะเปลี่ยนแปลงอยู่ทุกขณะ...
เมื่อไม่นานมานี้...เพื่อนผู้เขียนได้เล่าประสบการณ์บนรถเมล์ให้ฟัง...
เพื่อนผู้เขียนเป็นผู้ชาย อายุราวสามสิบ ทำงานเป็นอาจารย์ เขาขึ้นรถเมล์โดยไม่มีแบงก์ย่อย จึงควักแบงก์ร้อยให้กระเป๋ารถ แต่ก่อนหน้านี้มีเด็กนักเรียนชายยื่นแบงก์ยี่สิบให้กระเป๋าไปก่อนแล้ว
รอซักครู่นะ กระเป๋ารถเมล์ผู้หญิงกล่าว
เพื่อนผู้เขียนรู้สึกแปลกใจที่ได้รับเงินทอนแค่เหรียญสิบเหรียญเดียว แต่นึกว่ากระเป๋าคงไม่มีเงินทอน จึงอดทนรอ แต่เขาได้มองเห็นว่ากระเป๋ารถได้ยื่นแบงก์ยี่สิบให้เด็กชายคนนั้นไปสี่ใบ
รออยู่ซักครู่ เพื่อนผู้เขียนได้เดินเข้าไปสอบถามกระเป๋ารถเมล์หญิงคนนั้น เธอกล่าวว่า
คุณให้แบงก์ยี่สิบมานะ
แต่ผมให้แบงก์ร้อยนะ...และคุณทอนให้ผมสิบบาทเอง
เพื่อนผู้เขียนพยายามอธิบาย และชี้แจงว่ามีการทอนเงินสลับกัน
กระเป๋ากลับโต้เถียงถึงสองครั้ง จึงไปถามเด็กนักเรียนผู้นั้น แต่เด็กกลับหลบตา และไม่พูดโต้ตอบ นอกจากควักเงินเหรียญให้พร้อมกล่าวว่า
ผมต้องให้อีกเท่าไหร่
เพื่อนผู้เขียนจึงแน่ใจว่าเหตุการณ์การทักท้วงครั้งนี้ไม่ใช่ความเท็จแน่ๆ เพราะเพื่อนผู้เขียนจดจำได้ว่าเด็ก
ให้เงินกระเป๋าจำนวนเท่าไหร่ และเด็กก็ไม่โต้เถียงใดๆ
แต่สิ่งที่ผู้เขียนรู้สึกอยู่ในใจคือ เหตุใดจึงไม่มีการทักท้วง ไม่มีการรู้สึกผิด-ถูกอยู่ในใจ อาจจะเป็นการด่วน
สรุปไปใหญ่ เพราะคู่กรณียังเป็นเด็ก แต่หากไม่ได้รับการปลูกฝังให้รู้จักเรื่องความดีงาม ไม่กล้าโต้แย้งสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ก็เท่ากับเมื่อเป็นผู้ใหญ่ เขาจะมีความกล้าทางจริยธรรมหรือไม่ หรือจะฉกฉวยผลประโยชน์ที่ตกใส่มือโดยชอบใจ
ผู้เขียนรู้สึกชื่นชมกับท่าทีของเพื่อนผู้เขียน เพราะเขาเป็นคนไม่ผลีผลาม ถึงแม้จะรู้สึกร้อนรนใจบ้าง แต่เขาก็ใช้เหตุผล ไม่ใช้อารมณ์เป็นที่ตั้ง....นี่สิ จึงเป็นตัวอย่างที่ดี คือต้องมีหลักการที่ถูกต้องอยู่ในใจ ไม่โลเล ต้องใช้สติความคิดเป็นหลัก
ผู้เขียนเพียงฝากให้ทุกคนใช้สติอยู่ทุกขณะ...ไม่ว่าจะเผชิญสิ่งดีหรือร้ายก็ตาม
