เผอิญเปิดเจอในพีซีที่ทำงาน อ่านแล้วโดนใจ และตรงกับชีวิตของตัวเองในตอนท้ายๆของบทความ ที่สำคัญอยากฝากเรื่องนี้ให้คนอื่นๆได้อ่านมันบ้างกับ
......กำแพงของหัวใจ..............
ผู้หญิงคนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กๆ น่ารักหลังริมทะเลสาบ เธออยู่กับสามีของเธอ บ้านหลังนี้มีหน้าต่างอยู่บ้าง แต่ด้านที่หันหน้าเข้าหาทะเล กลับไม่มีหน้าต่างเลย มีแต่กำแพงเก่าๆ หนาๆ อันหนึ่งตั้งอยู่ ผู้หญิงคนนี้เคยเอ่ยขึ้นมาว่า "ถ้าเราทลายกำแพงนี้ แล้วสร้างเป็นหน้าต่างก็คงจะทำให้รับลมทะเลอันสดชื่นได้เยอะเลย" แต่สามีของเธอบอกว่า "บ้านหลังนี้เก่ามากแล้ว ถ้าเราทลาายกำแพงนี้ลงทั้งหมด จะทำให้บ้านทั้งหลังทลายลงมาได้" ผู้หญิงคนนั้นเชื่อฟังสามี และก็ได้แต่เก็บความคิดอันนั้นไว้ในใจ เธอคิดว่า...ที่เขาพูดก็คงมีเหตุผลที่ดี เพราะบ้านก็เก่าแล้ว ที่สำคัญเราก็ไม่ควรจะเปลี่ยนแปลงอะไรเลย
วันหนึ่ง...สามีของเธอมาตายจากไป เธอต้องเผชิญหน้ากับการเป็นหม้าย การที่ต้องอยู่เพียงลำพัง เธอไม่รู้ว่าจะทำอะไรดีกับชีวิตใหม่นี้ ไม่กล้าที่จะทำอะไรเลยสักอย่าง เพราะเธอไม่แน่ใจว่า การเปลี่ยนแปลง มันจะทำให้เธอต้องเผชิญกับอะไรบ้าง ถ้าเธอออกจากบ้าน ไปหางานทำ ไปสร้างสังคมใหม่ ชีวิตของเธอจะพลิกผันไปเจอกับอะไรบ้างก็ไม่รู้ เธอจึงได้แต่อยู่นิ่งๆ ปล่อยให้วันคืนผ่านไป....ผ่านไป.....และเริ่มโหยหาอยากให้อดีตกลับคืนมา อยากให้วันเดือนเดิมๆย้อนมา ทั้งๆที่ก็รู้ว่า....มันเป็นไปไม่ได้.....แต่ในช่วงเวลาเหล่านั้น เธอมักจะฝันอยู่บ่อยๆว่า...เธออยากจะทลายกำแพงฝั่งที่ติดกับทะเลนั้นลง ซึ่งเธอได้เตรียมอุปกรณ์ไว้พร้อมแล้ว แต่ก็ลังเลใจไม่กล้าที่จะทำเสียที เพราะกลัวว่า...บ้านจะพังทลายลงมา....และทุกครั้งที่เธอตื่นนอนในตอนเช้า เธอก็จะมมาด้อมๆมองๆ ที่กำแพงใจหนึ่งก็อยากจะพังมันให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่อีกใจหนึ่งก็ยังนึกถึงคำที่สามีบอกว่า "บ้านมันเก่ามากแล้ว เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้หรอก" และในที่สุด เธอก็อดรนทนไม่ไหว เธอได้เล่าความฝันให้เพื่อนบ้านของเธอฟัง เพื่อนบ้านของเธอเป็นหนุ่มสาวนิสัยดีคู่หนึ่ง เมื่อพวกเขาได้ฟัง ดังนันก็ไม่รอช้า รีบคว้าอุปกรณ์ต่างๆ แล้วมุ่งหน้ามาที่บ้านเธอ พวกเขาลงมือทลายกำแพงนั้นทันที ในขณะที่หญิงเจ้าของบ้านพร่ำอุทานด้วยความหวาดกลัวว่า..."ทำแบบนี้จะดีเหรอ"..."บ้านอาจจะพังลงมาก็ได้"...นี่ฉันกำลังปล่อยให้พวกคุณทำอะไรกันอยู่นะ ฉันบ้าไปแล้วรึเปล่า แต่เพื่อนบ้านผู้แสนดีของเธอก็ยังคงลงมือพังกำแพงต่อไปแล้วก็บอกอย่างอ่อนโยนกับเธอว่า "บ้านของคุณจะปลอดภัยดี ไม่ต้องห่วง"
และในที่สุด กำแพงนั้นก็พังทลายลงมาและบ้านของเธอก็ยังยืนหยัดอยู่อย่างสบาย มีเพียงสิ่งเดียวที่เปลี่ยนแปลงไปก็คือ สายลมเย็นๆ อันแสนสดชื่นจากชายทะเลที่พัดเข้ามาในบ้านของเธอได้ตลอดวัน ตอนนี้ ผู้หญิงคนนี้ได้เข้าใจแล้วว่า การเปลี่ยนแปลงไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวขนาดนั้น บ้านของเธอและตัวของเธอไม่ใช่สิ่งที่เก่าเกินกว่าที่จะเปลี่ยนแปลงได้ ทั้งบ้านและตัวของเธอเข้มแข็งขึ้นมากพอที่จะรับสิ่งใหม่ๆ ถ้าเพียงเธอกล้าพอที่จะยอมให้สิ่งใหม่ๆนั้นเข้ามา
คุณล่ะ.......
มีกำแพงแบบนี้อยู่ในชีวิตของคุณบ้างไหม?
มีบางสิ่ง บางอย่างรึเปล่า......ที่ลึกๆ ในหัวใจเรียกร้องหา อยากจะทำ
แต่คุณก็ไม่ยอมทำเสียที เพราะมัวแต่คิดว่า นั่นมันไม่ใช่ฉัน ไม่ใช่ชีวิตแบบที่ฉันรู้จัก
ไม่ใช่สิ่งที่ฉันวางแผนไว้ว่าจะทำ คุณกลัวว่่า...เจ้าสิ่งใหม่ๆ อันนั้นมันจะทำให้ชีวิตที่คุณสร้างมาดิบดีต้องพังทลายลง
คุณกลัวที่จะต้องออกจากสิ่งที่คุณคุ้นเคยต่างๆ ออกจากชีวิตแบบเดิมๆที่คุณรู้จักดีมาตลอด
จงอย่่่ากลัวที่จะทลายกำแพงนั่นลงมา แล้วปล่อยให้สายลมแห่งความสุขพัดเข้ามาในชีวิตของคุณ
"อย่าติดกับวันที่ดีเก่าๆ
อย่าอยู่กับความคุ้นเคยต่างๆ
อย่าให้วันคืนที่ดีเก่าๆ มันทำร้าย
เปิดดวงใจของเธอค้นหา สิ่งที่เธอนั้นไขว่คว้า
ให้เวลารักษาและหาให้พบ........กับวันใหม่"
|
