+++..เพียงหนึ่ง..อารมณ์และความรู้สึก…+++

ถึงแม้ว่าจะอยู่ท่ามกลาง..ผู้คนมากมาย..

หรือกระทั่ง..กำลังอยู่ในสถานที่..การจราจรคับคั่ง

แต่..ตัวคุณเอง..ก็ยังไม่รู้สึกใด ๆ เลย..

ความว่างเปล่า..เข้ามาแทนที่ทุก ๆ อย่าง

ถ้าหากคุณเคยมีความรู้สึกแบบนี้..คุณคงจะรู้ว่า..

มันช่างเป็นความรู้สึกที่..แสนจะทรมานนัก..

เพราะทุก ๆ ย่างที่ก้าวเดิน..มันบ่งบอกว่า..

"ไร้จุดหมาย" ซะเหลือเกิน...แล้วถ้ายิ่งท้องฟ้า..

มือครึ้มไปด้วยเมฆฝน..แล้วล่ะก็...ไม่ต้องบรรยาย

ใด ๆ มากเลย..ก็มันมีความรู้สึกต่าง ๆ อยู่ในตัวเองแล้ว

ใคร ๆ หลายคน..คงเห็นว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ..ซะนี่กระไร...

แต่ตามความคิดของฉัน..ไม่แปลกนักหรอกที่..คน ๆ หนึ่งจะมีความรู้สึกแบบนี้..

เพราะเมื่อมันได้เกิดขึ้นแล้ว..ก็ยากที่จะห้ามได้..

เพียงแต่ว่า..ในความเป็นตัวของตัวเอง..จะสามารถกำจัดมันทิ้งไปได้อย่างไร

ก็ขึ้นอยู่กับ..พื้นฐานหลาย ๆ อย่างของแต่ละบุคคล...

สำหรับฉัน..การกำจัดอารมณ์..ความรู้สึกเช่นนี้

มันเคยยากมาก..แต่ฉันก็สามารถทำได้..ถึงแม้ว่าจะต้อง

ใช้เวลาประมาณหนึ่ง...

หากใครสักคน..ที่คุณรู้จัก..ตกอยู่ในห้วง..อารมณ์และความรู้สึกเช่นนี้

สิ่งที่คุณจะทำได้ดีที่สุดก็คือ..ให้เขารู้แค่ว่า..เขาไม่ได้อยู่เพียงคนเดียว

ยังมีคุณอีกคนที่อยู่ข้าง ๆ ..แม้ว่า..มันจะไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก..

แต่คุณเชื่อเถอะว่า..เขาจะรู้สึกดีขึ้น..และจะสามารถกลับเข้าสู่

อารมณ์ปกติได้ในไม่ช้านัก...มันเป็นสิ่งที่ดีนะ..ถ้าคุณจะทำให้โลกใบนี้

ของคนบางคน..ดูสวยงามขึ้น..

…the wonder world....