เคยมีบางครั้งที่คุณนึกย้อนถึงเรื่องตลกๆที่ผ่านมาในวัยเรียนมั่งมั๊ย เวลาที่ฉันย้อนคิดกลับไปมันทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ได้ผ่านเรื่องราวขำๆและได้ใช้ชีวิตเฮฮามา...
คุณเคยเจอมั๊ย อาจารย์ที่เดินวนไปวนมาเวลาสอน โดยที่ไม่รู้จักหยุดและไม่รู้จักเมื่อย...อาจารย์ท่านนี้เป็นคนที่ทำให้ฉันหายเบื่อกับการเดินวนไปวนมาของท่าน ทุกๆครั้งที่เริ่มการสอน ท่านจะเดินจากด้านซ้ายสุดของหน้ากระดานไปยังขวาสุดและเดินกลับไปกลับมาอยู่อย่างนั้นจนหมดคาบเรียน และแล้วสิ่งที่ฉันอยากเห็นมานานก็เกิดขึ้น วันนึงขณะที่ท่านกำลังเดินอย่างเพลิดเพลินและบังกระดานฉันอยู่นั้น ฉันก็เริ่มรู้สึกรำคาญว่า เอ๊ะ! เดินอยู่นั่นแหละ บังไปก็บังมา คนจะจดก็จดไม่ได้ ในขณะที่ฉันกำลังเริ่มหงุดหงิดและกำลังก้มหน้าก้มตาจดงานอยู่นั้น ท่านก็เดินไปสะดุดกับสายไฟของเครื่องฉายสไลด์เข้า! ฉันไม่ได้เห็นตอนท่านสะดุดหรอก พอฉันเงยหน้าขึ้นมาฉันก็..."อ่าว อาจารย์หายไปไหนอ่ะ" (เพราะทุกทีพอเงยหน้ามาจะต้องเห็นอาจารย์เดินวนๆๆๆๆอยู่อย่างนั้น) แล้วทั้งเพื่อนและฉันต่างหัวเราะกันคิกคักๆที่อยู่ๆท่านลงไปนั่งจับกบเล่นที่พื้น หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา อาจารย์ท่านนี้เวลาสอนก็ยืนสงบเสงี่ยมไม่เดินวนไปรอบๆหน้ากระดานเหมือนอย่างเคย!
เมื่อสมัยฉันเรียน ม.ต้นก็มีอาจารย์อีกท่านนึงที่ขึ้นชื่อว่าดุมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วก็ปากจัดได้ที่เลยล่ะ และก็เป็นที่น่าแปลกใจที่วิชาที่ท่านสอนคือวิชาพระพุทธศาสนา (-_-" )
นอกจากท่านจะดุแล้วเสียงของท่านยังดังขนาดไม่ต้องใช้ไมโครโฟนก็ไปถึงห้องข้างๆแล้ว แต่ท่านชอบใช้! เวลาที่ท่านใช้ไมค์ทีไรเสียงท่านจะถูกส่งกระจายไปหลายชั้นของตึกเรียน และเนื่องจากท่านสอนอยู่ชั้นบนสุด (ชั้น 4) ทุกคนจะได้ยินเสียงท่านตั้งแต่ก้าวขึ้นกระไดชั้น 2.....
มีอยู่วันนึง ท่านโมโหนักเรียนที่เป็นเวรทำความสะอาดห้องเนื่องจากห้องไม่สะอาดตามที่ท่านต้องการ ท่านจึงเริ่มหยิบไมค์ขึ้นมา ปากก็ขยับตามท่วงทำนองที่ท่านชอบว่า และแล้วอยู่ๆหัวไมค์ก็หลุดหล่นลงมา ( เฉพาะหัวไมค์กลมๆนะ) ท่านก็ยืนมองหัวไมค์ที่กลิ้งลงพื้น แล้วก็สั่งให้นักเรียนเก็บขึ้นมา แต่เป็นเพราะความดุของท่าน ไม่มีใครสักคนที่กล้าแม้แต่จะปริปากหัวเราะ เมื่อท่านได้หัวไมค์คืนแล้ว ท่านก็เอากระดาษกาวมาพันรอบๆหัวไมค์กับตัวไมค์เพื่อให้ต่อเข้ากัน แล้วก็กล่าวตักเตือนเรื่องเวรทำความสะอาดต่ออย่างกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ท่านไม่มีอาการแสดงออกแม้แต่ว่าเอ๊ะ!ทำไมหัวไมค์ถึงหลุดออกมา หรือว่าเอ๊ะ! ไมค์นี่เสียแล้วหรอ หากแต่ท่านยังขยับปากเหมือนเดิมไม่มีผิดเพี้ยนทุกจังหวะเลยค่ะ
เรื่องที่เล่ามานี้เป็นความจริงฉบับย่อๆนะคะ ถ้าได้เห็นกับตาคาดว่าขำทุกคนค่ะ ที่เขียนขึ้นมานี่ไม่ได้มีเจตนาจะลบหลู่ท่านอาจารย์นะคะ เพียงแต่ว่าอยากให้ทุกๆคนได้ลองนึกถึงเรื่องขำๆในวัยเรียน ซึ่งมันก็น่าจะเป็นการสร้างอารมณ์ขันที่ดีเมื่อเราลองนึกย้อนกลับไป
|